Da Lat en de easyriders

Hoi allemaal!

Het vorige verhaal was geëindigd tijdens onze busrit richting Da Lat. Na nog zo'n 1,5 uur gereden te hebben door de heuvels, kwamen we aan bij het busstation van Da Lat. Toen we uit de bus stapten, merkten we direct dat het klimaat een stuk koeler is dan in het zuiden van Vietnam. Nadat we onze tassen uit de bus hadden gehaald en op zoek waren naar een taxi, werden we benaderd door twee mannen. Ze boden een motor taxi aan richting het centrum. Ik had nog de motor taxi van Ho Chi Minh in mijn achterhoofd en wilde liever met de auto, maar we besloten uiteindelijk toch maar mee te gaan. Toen we bij het hotel arriveerden boden ze ons aan om wat te gaan drinken. We hebben eerst snel ingecheckt en de spullen weggezet. Aan de andere kant van de straat zijn we gaan zitten en we kregen ons eerste echte kopje Vietnamese koffie. Een van de mannen stelde zich voor als Philip en vertelde dat hij bij het groepje van de eerste easyriders behoort. Easyriders zijn mannen die toeristen meenemen op hun motor om de omgeving te laten zien. Hij vertelde ons over een 3-daagse tour van Da Lat naar Nha Trang. Tijdens deze tour zouden we bij veel bezienswaardigheden stoppen en een ander deel van Vietnam te zien krijgen. Aangezien we toch richting Nha Trang zouden reizen, werd het wel interessant voor ons. Ik twijfelde eerst sterk, omdat ik bang was dat die extra dag er voor zou zorgen dat we een andere bestemming moesten gaan missen. Na wat reacties en beoordelingen gelezen te hebben, en een enthousiaste Daan naast me, heb ik de knoop doorgehakt. We gaan het doen! Maandagochtend om 8 uur vertrekken we met de motor. Zondag hebben we dan de tijd om nog wat van de stad zelf te zien. In de avond hebben we een taxi genomen naar het centrum van de stad. We hadden een mooi meer gezien en vonden dat wel een leuke plek om wat te gaan eten. We merkten al snel dat de prijzen wat hoger lagen dan er gewend waren, maar uiteindelijk nog niet heel duur. We zijn op een terras gaan zitten met uitzicht op het meer. We hadden vlees en vis besteld waarbij we een kleine barbecue op tafel kregen. Het smaakte erg goed! Ook was de extra warmtebron wel fijn, aangezien de temperatuur een stuk lager was dan we tot nu toe gewend waren. Na het eten zijn we weer terug gegaan naar het hotel. Zondagochtend hebben we weer een taxi gepakt richting het centrum en daarna begon onze zoektocht naar een ontbijtje. Dit bleek nog niet zo makkelijk! De meeste restaurants verkochten alleen rijst, iets waar we nog niet zoveel zin in hadden. Aangezien er voornamelijk Vietnamese toeristen in Da Lat zijn, is het aanbod daarop aangepast. Na wat rondgelopen te hebben, zijn we uitgekomen bij een bakkerij, waar we wat broodjes hebben gehaald. Deze hebben we bij een standbeeld op een pleintje opgegeten. We verbaasden ons er over hoe vies de stad was, met name het gedeelte rond de markt. Overal lag afval en etensresten en de geur was niet bepaald lekker. Na ons broodje zijn we verder gelopen en op een terrasje neergestreken (waar ze broodjes bleken te verkopen). We hebben hier genoten van een lekkere smoothie van tropisch fruit. We hebben vervolgens een taxi gepakt naar het Crazy house. Dit is een fantasierijk huis dat is ontworpen door een Franse architecte. Het bestaat uit allemaal trappetjes, kamertjes en balkonnetjes. Het was erg leuk om hier rond te lopen en we hadden mooi uitzicht over de stad. Na het Crazy house zijn we verder gelopen naar de kathedraal van Da Lat. Deze was niet heel erg bijzonder, maar toch leuk om gezien te hebben. Na wat gedronken te hebben op een terrasje zijn we naar een groot plein bij het meer gelopen, waar het druk was met kinderen die aan het vliegeren waren. Niet veel later hebben we weer een tentje opgezocht om te gaan avondeten. Daarna zijn we teruggegaan naar ons hotel, zodat we ons konden voorbereiden op de motortocht.

Maandagochtend om 8 uur kwamen we met al onze spullen buiten bij het hotel, waar Philip en Chilli al op ons stonden te wachten. Het was een beetje regenachtiger weer, dus onze tassen werden goed ingepakt. Ook voor ons kwamen er regenbroeken, poncho's en zakken voor onze schoenen tevoorschijn. Ingepakt en wel stapten we achterop, de reis kon beginnen! Al snel verlieten we de stad en reden we de heuvelachtige omgeving in. Onze eerste stop was bij een gerbera kwekerij. Onder het rijden vertelde Philip af en toe wat ik kon zien. Wij reden voorop en Daan en Chilli reden achter ons aan. De tweede stop was bij een koffieplantage. Hier produceerden ze ook wezel koffie. Dit is ontstaan nadat wilde wezels de beste vruchten opaten, waarna de bonen uitgepoept werden en van goede kwaliteit bleken te zijn. Tegenwoordig worden de wezels in hokjes gehouden en krijgen ze de bonen gevoerd. We hebben met mooi uitzicht genoten van een kopje wezel koffie. De derde stop was bij een zijdefabriek. Hier hebben we het proces kunnen zien van rups tot tafellaken, dat was erg leuk. We zijn na weer een stukje gereden te hebben, gestopt bij de olifanten waterval. Chilli nam ons mee naar beneden. Via een smal en glibberig paadje zijn we een stukje afgedaald, waar we een mooi uitzicht hadden op de waterval. We gingen vervolgens nog een smal paadje in, waarna we bijna onder de waterval stonden. Hier konden we de wind voelen die de kracht van het water veroorzaakte. Heerlijk om daar even te staan! Chilli is een geweldig enthousiast mannetje om erbij te hebben, vooral op dit soort momenten. Na de waterval zijn we ergens gestopt om te lunchen. Dit was een typisch Vietnamese lunch: rijst met vis, vlees en groenten. Alles staat midden op tafel en je kunt pakken waar je zin in hebt. Na de lunch zijn we verder gereden en hebben we nog verschillende stops gemaakt. Rond 5 uur kwamen we aan in ons hotel. We hadden een prachtig uitzicht op het Lak Lake en een simpele kamer. We hebben weer gezamenlijk avond gegeten en zijn daarna moe en voldaan gaan slapen. 

Dinsdag zaten we om 8 uur weer aan het ontbijt. Na ons weer in regenkleding gehesen te hebben, zijn we naar het meer gereden. Hier zijn we afgestapt om de olifanten te bekijken. Ze leven daar tegenwoordig niet meer in het wild, maar in gevangenschap. We zijn een dorpje ingelopen waar een etnische minderheid woont. De huidskleur van deze mensen in een stuk donkerder en ze zien er arm uit. Ze wonen in lange huizen die op palen staan en wanden zijn geweven van bamboe. Dit was erg interessant en bijzonder om te zien. We zijn weer achterop gestapt en vervolgden onze reis. We zijn onderweg gestopt bij een grote waterval en een oude brug. We genoten beiden volop van het prachtige landschap en de wind in ons gezicht terwijl we over de wegen reden. Het tweede hotel was gelegen in Buon ma Thot, de hoofdstad van de centrale hooglanden. Samen met Chilli hebben we verse springrolls gegeten in de stad. 

Op woensdag stonden we om 8 uur weer buiten met onze spullen. Deze dag moesten we een afstand van 170 kilometer afleggen om in Nha Trang te komen, een lange rit dus! We zijn begonnen met een ontbijtje iets buiten de stad, waar we de interesse hadden gewekt van een aantal dames aan de tafel naast ons. Philip en Chilli konden mooi vertalen wat ze allemaal wilden vragen. Ze hadden voornamelijk interesse in onze lengte en leeftijd. Na het broodje met ei en een glaasje sterke Vietnamese koffie, zijn we weer op de motor gestapt. In tegenstelling tot de eerst twee dagen, was het deze dag een stuk warmer. Gelukkig bleef het droog en hoefden we ons niet extra in te pakken in regenkleding. We zijn onderweg nog gestopt bij een rubberplantage en een baksteenfabriek. Rond een uur of 3 kwamen we aan in Nha Trang. Hier hadden we via Philip een hotelkamer geregeld, zodat we ons even op konden frissen. We hebben Philip en Chilli eerst nog even uitgenodigd om wat te drinken en zo afscheid te kunnen nemen van deze aardige en leuke mannen. We hebben echt 3 geweldige dagen gehad en geen moment spijt gekregen van onze keuze.

In Nha Trang hebben we nog even over de boulevard gelopen, waarna we zijn neergestreken op het terras van een strandtent. Hierna hebben we ergens gegeten en zijn we terug gegaan naar het hotel om even te kunnen douchen. We waren behoorlijk vies geworden van al het stof op de weg. Om 20:00 uur hadden we de nachttrein richting Da Nang. We hadden beiden geen hoge verwachtingen, maar het viel toch wat tegen. We hadden één van de oudste treinen die er reed en ons nachtje was dan ook niet al te best.

We lopen aardig achter met onze verhalen. Er zal snel een vervolg komen, maar niet zo uitgebreid als jullie gewend zijn. Het kost toch best wel wat tijd om een verhaal te tikken!

Heel veel liefs,

Daan en Iris