Hoi An en Hué

Hoi allemaal!

Zoals beloofd, een update van het volgende deel van onze reis.

Op donderdag 27 juli zijn we, na een gebroken nachtje met de nachttrein, aangekomen in Danang. We hadden via het hotel een transfer geregeld, dus we werden op het station opgewacht. Met de auto werden we naar het hotel gebracht. We moesten eerst even bijkomen (en bijslapen) voordat we zin hadden om het stadje in te gaan. We hebben een stukje rondgelopen en zijn daarna op een terrasje neergeploft. We hadden niet veel fut en het was behoorlijk warm na de paar koele dagen in de binnenlanden. In de avond hebben we lekker gegeten bij een restaurant aan het water. De stad is erg toeristisch en dat merk je ook direct aan alle prijzen en de proppers op straat. 

Vrijdag hebben we na een uitgebreid ontbijt de schoenen aangetrokken en zijn we het stadje ingelopen. We hebben een ticket gekocht om het oude gedeelte in te kunnen en kregen daarbij 5 kaartjes waarbij we een aantal dingen mochten bezoeken. En dat terwijl er 22 plekken zijn waar je ze nodig hebt, dat was dus kiezen! We hebben uiteindelijk twee oude huizen bezocht, een assembly hall, een tempel en een traditionele dans en muziekvoorstelling. Tussendoor hebben we nog lekker geluncht en wat gedronken. We werden constant aangesproken door verkopers van met name kledingzaken. Hoi An staat bekend om de vele klerenmakers die voor redelijk lage prijzen, maatpakken maken. Wij hadden hier zelf geen behoefte aan. Ook liepen er vrouwtjes met schalen fruit rond die graag op de foto wilden. Daarna probeerden ze je tegen een veel te hoge prijs hun fruit te verkopen. Uiteindelijk hebben we wel wat kunnen dingen, maar alsnog veel te veel betaald. De stad zelf had een hele gezellige sfeer en veel mooie gebouwen, iets wat je niet vaak tegenkomt hier in Vietnam. Wel hadden we beiden genoeg aan 1 dag om de stad te verkennen. 

Zaterdag hebben we aan het begin van de middag weer de trein gepakt vanaf Danang. Dit keer naar Hue, een rit van 2,5 uur. We zouden over de Hai Van Pass gaan, wat erg mooi scheen te zijn. Helaas zaten we aan de verkeerde kant van de trein, waren de ramen bestickerd met reclame en deden alle Vietnamezen de gordijntjes dicht om te kunnen slapen. We hebben helaas dus niet zoveel meegekregen van het mooie uitzicht.. Aangekomen in Hue zijn we met de taxi naar het hotel gebracht. Hier werden we luxueus onthaald met een welkomstdrankje en een bordje vers fruit. Na ons geïnstalleerd te hebben op de kamer, hebben we een restaurantje opgezocht om wat te gaan eten. 

Zondag zijn we na het ontbijt de stad in gegaan. Hué is de oude keizerlijke hoofdstad van Vietnam. We wilden dan ook graag de citadel bekijken. Het was behoorlijk warm en na een klein stukje lopen drupte het zweet als van ons af. We hebben eerst een stukje gelopen door de wijken rondom de citadel. Na de lunch hadden we eindelijk de goede poort bereikt (we waren er al bij 2 weggestuurd). Met onze bezwete lijven liepen we tussen de mensen die net uit de gekoelde bussen kwamen. De meeste gebouwen waren nog intact, wat het zeker de moeite waard maakte. We verbaasden ons over de leeftijd van sommige keizers, namelijk nog maar 6 jaar bij hun benoeming. We waren zo verhit, dat we een taxi terug hebben genomen naar het hotel. Allereerst zijn we wat gaan eten: voor Daan de eerste keer een hotpot, die erg lekker smaakte! Terug in het hotel konden we een douche nemen en schone kleren aantrekken. Om 21:30 uur zou onze nachttrein vertrekken naar Ninh Binh, gelukkig wisten we nu wel wat ons te wachten stond. 

Veel liefs,
Daan en Iris