Nieuwe mensen en belevenissen

Hoi hoi,

Inmiddels is het alweer vrijdagavond hier in Can Tho. Een week met nieuwe belevenissen ligt alweer achter me.

Zondagavond heb ik met vijf Vietnamezen in de stad gegeten. Ik werd opgehaald op de campus en mocht weer achterop de scooter. Het was een feestdag en dus erg druk in de restaurants. Een van de studenten heeft ooit bij het restaurant ​gewerkt, dus het is een bekend adres. Het was leuk om weer drie nieuwe mensen te leren kennen. Een van de jongens was een student Engels en Vietnamees. Zelfs dan blijft het Engels een enorm moeilijke taal vaar hun om uit te spreken. Hij was wel een handige tolk voor één van de andere jongens, die niet verder kwam dan het uitspreken van zijn naam. Ik heb de jongens het eten laten kiezen en hoopte op een echte Vietnamese maaltijd, die er gelukkig ook kwam! We moesten onze eigen loempia's maken van rijstvellen gevuld met bladeren, noedels, vis en fruit. Deze kon je vervolgens in een lekker sausje dippen. Daarbij dronken we een biertje en hebben we wel een stuk of 6x geproost. Dat schijnt hier heel normaal te zijn.

Maandag en dinsdag waren hier feestdagen en dat betekende dat ik geen stage hoefde te lopen. Maandag heb ik de fiets gepakt om de stad een beetje te gaan verkennen. Ik had een soort parkje op Google Maps gezien, dus dat was mijn doel. Die heb ik ook bereikt! Omdat het fietsen hier in het drukke verkeer al wat begon te wennen ben ik uiteindelijk nog verder gefietst en kwam tot groot genoegen bij de rivier uit. Ik ben langs de boulevard gefietst en kwam uit bij een moderne loopbrug die ik herkende van foto's. Deze brug en de aanwezigheid van de rivier bracht een soort rust met zich mee. Je hoorde niet het constante geraas en getoeter van al die brommertjes maar kon ver kijken en hoorde het getuf van de bootjes. Daarnaast gaf het weer een andere kijk op het leven hier. De rivier is namelijk enorm belangrijke om spullen te vervoeren, maar ook als toeristische trekpleister. De boulevard en loopbrug zijn dan ook in het toeristische gedeelte van de stad waar de hotels zich bevinden. In de avond heb ik op de campus een kommetje noedels gegeten met daarbij een beker ijsblokjes met thee en suiker. Omdat het terras in de avond verlicht is vind ik het heerlijk om daar een boekje te lezen met op de achtergrond al drukke verkeer.

Dinsdag ben ik terug gegaan naar het toeristische gedeelte, genaamd Ninh Kieu. Er waren deze dag echter meer toeristen te vinden dan op maandag. Dit waren voornamelijk Aziatische toeristen. Die vonden mij wel een bijzondere vertoning en wilden dus ook erg graag op de foto. Een stuk of vier keer ben ik uiteindelijk op de foto geweest, wat toch wel apart gevoel geeft. Maar die mensen komen natuurlijk niet zo vaak een bleekscheet van 1,83 tegen, dus dat moeten ze zeker vastleggen!
Voor dinsdagavond had ik een afspraak gemaakt met drie Nederlandse studenten die hier ook stage lopen. We hadden afgesproken bij een leuk tentje om wat te gaan drinken en kennis te maken. Celina, Luc en Merlijn zijn erg aardig en omdat ze al twee maanden hier zijn, hebben ze ook al veel meer kennis van de mensen en de stad. 

Woensdag was het mijn verjaardag. Daarnaast is het voor het eerst in mijn leven dat ik op mijn verjaardag niet thuis ben en aan het werk moet! Het gaf een raar gevoel om zover van thuis te zijn op mijn verjaardag. Gelukkig had ik een heel lief pakketje met kaartjes gevonden in mijn backpack toen ik aankwam. Deze mocht ik dan eindelijk open maken! Alle felicitaties en lieve woorden maakten toch een paar traantjes los, maar gaven me ook het gevoel dat ik toch jarig was. Tijdens de lunch kwamen twee van de andere Nederlandse studenten zingend langs fietsen en hebben me gefeliciteerd. Niels en Dion, twee jongens die bij mij in de klas zitten zijn deze dag aangekomen. Dit . In de avond ben ik met Luc, Merlijn en Dion uiteten geweest. Al met al is het dus een geslaagde verjaardag geweest!

Donderdagochtend was het ook gewoon weer tijd om met stage bezig te gaan. Het is nog wel lastig om van start te gaan en ik ben dan ook voornamelijk bezig met documenten lezen over de testen die we binnenkort gaan uitvoeren. Dit is nog niet echt bijzonder en hoop dat ik binnenkort wat meer kan gaan doen. Vanaf 11 uur begint de lunch die tot 1 uur duurt. Ze houden hier wel van een siësta! Zelf vind ik half 12 wel een lekkere tijd om te eten. Bij de kantine hebben ze verschillende maaltijden die prima smaken. Gelukkig hebben ze naast rijst en noedels ook kleine stokbroodjes met gebakken ei, een fijne afwisseling! In de avond zijn we met vijf Nederlanders gaan eten bij een bekend restaurant in de stad. Je hebt een wachtrij als je aankomt, maar gelukkig is deze snel opgelost. We kregen een plek aangewezen waar we op de grond moesten zitten bij een lage tafel, wat niet zo handig en comfortabel is voor lange mensen. Ze werken bij dit restaurant met levels in pittigheid. Je hebt level 0 tot 7. Omdat ik geen pittige eter ben, heb ik het maar bij level 0 gehouden. Hier zat toch een licht pittige smaak aan, maar

 precies goed! Uit ervaring van één van de studenten is level 3 al amper te eten voor ons, laat staan level 7! Na het eten zijn we naar het Kim Tho hotel gefietst en hebben daar een drankje gedronken in de skybar, wat een heel mooi uitzicht met zich meebracht! Dit is een plek om te onthouden en waar ik zeker nog een keer terug kom. 

Vandaag ben ik ook weer naar het kantoortje gegaan om wat bezig te zijn voor mijn stage. Samen met Dion heb ik geluncht en ben vervolgens nog weer even bezig geweest. Dat was maar goed ook, want de jongens hadden mij nodig! Allebei hadden ze dezelfde vraag: hoe werkt de wasmachine? Want de luxe van een eigen wasmachine hebben we hier wel! Niet zulke goede als we in Nederland hebben, maar alles wordt wel weer lekker fris. Daarnaast heb ik Niels nog geholpen het probleem te vinden waarom hij geen warm water kreeg. Gelukkig hebben we dat makkelijk op kunnen lossen. Aan het einde van de middag was er een behoorlijke regenbui met onweer. Het onweer was niet hard, maar met de regen ging het toch even tekeer! Voor het avondeten hadden we weer een afspraak, dus we moesten even wachten tot het droog was. Terwijl er nog flitsen in de lucht te zien waren zijn we op de fiets gestapt. Overal lagen dikke plassen. De laatste straat die we inreden was gedeeltelijk ondergelopen, maar we konden gelukkig nog door het enkelhoge water fietsen. Zelfs de stroom in dit gedeelte was uitgevallen, wat wel een bijzonder tafereel was. Dit soort dingen geeft je toch het gevoel dat je in een andere wereld leeft dan je altijd gewend bent. Daarnaast is het ook leuk om het mee te kunnen maken! Dit keer was de laatste Nederlandse student er ook bij gekomen. We waren dus met 7 Nederlanders en een Duitser. Aangezien er geen stroom was, hebben we met twee kaarsjes op tafel gegeten. We kregen een grote pan met bouillon op tafel. Hier kun je zelf je groenten, vlees en noedels in koken en vervolgens overscheppen in je kleine kommetje. Ze zijn hier echt van het samen eten en niet dat iedereen zijn eigen gerechtje kiest en opeet. Ik moet zeggen dat het wel wat gezelligs met zich meebrengt.

Zoals jullie kunnen lezen is de eenzaamheid die ik vorige nog zo sterk voelde, helemaal verdwenen. Naast de leuke Vietnamese mensen die ik heb ontmoet is het ook enorm fijn om met een aantal Nederlanders om te kunnen gaan. Je kunt als je ervaringen delen en het is heerlijk om in je eigen taal te kunnen spreken. 
Met volle moed ga ik dan ook verder en ik weet zeker dat het een hele leuke tijd hier gaat worden.